faarhadB

1-  الگوی خوبی باشید

بچه های ما از آنچه انجام می دهیم بیشتر از آنچه می گوییم تاثیر می پذیرند. آیا نسبت به خانه احساس تعلق می کنید؟ آیا خودتان وسائل را در جای درستشان قرار می دهید؟ آیا احساس مثبتی نسبت به انجام کارهای روزمره دارید؟ اگر جوابتان مثبت است پنجاه درصد مبارزه را برنده شده اید. بچه ها با تمام وجود مجذوب آنچه که ما انجام می دهیم می شوند. آنچه که ما به طور معمول انجام می دهیم تبدیل به اصول و ارزشهای بچه ها می شود.

 

2- قوانین روشن و مشخص داشته باشید.

اگر قوانین شما مشخص و واضح نباشد و یا فقط وقتی که کسی آن را زیر پا می گذارد وجودشان مطرح شود.کودک شما برای درک و رعایت آن را با مشکل مواجه خواهد شد.

این وظیفه شماست که برای کودکتان کاملا واضح بگویید که چه کارهایی را باید انجام دهد و چه کارهایی را نباید انجام دهد. انتخاب زمان مناسب ، برای شفاف سازی قوانین ، به عهده شماست . زمانی که شما بتوانید با آرامش و واضح صحبت کنید و فرزندتان آمادگی شنیدن و فهم و درک آن ها را داشته باشد.

3-در بحث ها معتدل باشید.

با کودکی که به حرف شما گوش نمی دهد و بحث می کند چگونه برخورد می کنید ؟ مراقب باشید که از بحث و جدل های بیهوده دوری کنید.
مثلا اگر فرزند شما بگوید :”این عادلانه نیست.”فقط بگویید:”میدانم.”یا اگر گفت:”همه دوستانم فلان اسباب بازی را خریده اند.”فقط بگویید:”میدانم.”یا می توانید بگویید:”و من به تو چه گفتم؟”برای اینکه حدو قانونی که قبلا برایش مشخص کرده بودید یادآوری کنید.گاهی هر چه واضح تر و کمتر حرف بزنید نتیجه بهتری می گیرید.

4- یک جای معین برای هر چیز و هرچیز در جای خودش

اینکه هر چیز جای مخصوص خودش را داشته باشد بسیار کمک کننده است. تعدادی جعبه و سطل برای بچه ها فراهم نمایید و با همدیگر درباره برچسب گذاری و اینکه چه چیزی در کجا قرار بگیرد تصمیم گیری کنید.

5-برای خودتان وقت بخرید.

ممکن است خوانده باشید که بچه ها باید عکس العمل کارشان را هر چه سریعتر ببینند . یا شنیده باشید که والدین باید هنگام تربیت فرزندان آرامش خود را حفظ کنند.
اما در واقعیت ،ممکن است گاهی نتوانید خونسردی خود را حفظ کنید و درست رفتار کنید.در چنین شرایطی بهتر است برای خودتان وقت بخرید تا بتوانید عکس العمل درستی از خود نشان دهید.می توانید به او بگویید که کار درستی انجام نداده است و برای تصمیم گیری در مورد او احتیاج به چند دقیقه تامل دارید .با این کار هم خودتان آرامشتان را بدست می آورید و هم به فرزندتان اجازه می دهید تا به کار خود بیشتر فکر کند.

6- در ابتدا کارها را با همکاری یکدیگر انجام بدهید

نظارت کردن به صورت آمرانه هیچگاه به خوبی یک همکاری فعالانه تاثیرگذار نیست. ابتدا خودتان کارها را شروع کنید تا کم کم آن ها نیز ترغیب به شروع کردن بشوند. در حینی که آن ها روش کار را می آموزند و دیگر نیازی به همکاری شما ندارند، می توانید قدری آهنگ پخش کنید و کار خودتان را انجام دهید. و یا می توانید از زمان نظافت اتاق به عنوان زمان گپ و گفت با بچه‌تان استفاده نمایید.

 

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....