faarhadB

1- محبّت و مهرورزی: در مورد این مطلب می توان گفت که پدر و مادر باید از قدرت عاطفی پنهان استفاده کنند و کودک را طوری به سمت خود بکشانند و کودک که می بیند از طرف خانواده ی مورد عشق و علاقه قرار می گیرد مشتاق می شود که به حرف پدر و مادر گوش دهدمثلا وقتی مسئله ای در مورد نماز خواندن مطرح می شود فرزند علاقه دارد که پدر و مادر این مسئله را برای او باز کنند. 

2–تناسب پیام و انتظار با شرایط سنی فرزند: هر سنی یک ظرفیت خاص خود را برای پذیرش محتوا دارد و در صورتی که از فرزند بیشتر از آنچه که هست انتظار داشته باشیم ممکن است نتیجه ناخوشایندی در پی داشته باشد .

3–رعایت استمرار و مداومت: یکی دیگر از اصولی که باید برای تربیت فرزند خود در نظر داشته باشیم اینست که کاری که انجام می دهیم مستمر باشد جوری نباشد که استمرار تبدیل به دلزدگی شود به طور مثال  هر روز سجاده خود را جلوی کودک خردسال پهن کنیم تا این عمل زیبا را درک کند و به آن علاقه من شود .

4–ارتباط خانه و مدرسه:ارتباط خانه و مدرسه از لوازم غیرقابل اغماض در تربیت دینی است. ضرورت این ارتباط را ویژگی توحیدی تربیت به وجود می آورد. تربیت به طور ذاتی به وحدت و یکپارچگی همه نهادهای تربیتی و بخصوص دو نهاد خانه و مدرسه محتاج است.

5– رعایت اعتدال: در زندگی روز مره باید حد اعتدال را در نظر داشت افراط و تفریط قائده ی زندگی را بهم می ریزد باید توجه داشت که علاوه بر اینکه نماز خواندن جز وظیفه ی اصلی فرزندان به حساب می آید ولی از بازی و سرگرمی بچه ها نمی توان چشم پوشی کرد و باید به هر دو جنبه دقت شود .

6- کودکان را تشویق وترغیب کنید : زمانی که کودک به سمت یک کار صحیح روی میاورد از طرف پدر و مادر مورد تشویق قرار بگیرد بیشتر از قبل مایل به انجام آن کار می شود .

 

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....